Już za nieco ponad tydzień przeżywać będziemy Święte Triduum Paschalne. Są to absolutnie najważniejsze dni w ciągu całego roku, ponieważ wspominają wydarzenia zbawcze, jakich dokonał dla nas Jezus Chrystus. Liturgia Wielkiego Czwartku znacząco różni się od tych sprawowanych w ciągu całego roku. Pojawiają się nowe obrzędy, modlitwy oraz śpiewy. Warto więc, aby każdy organista zapoznał się z przebiegiem liturgii. Wszystko po to, by pomóc wiernym w jak najlepszym jej przeżyciu.
Liturgia Wielkiego Czwartku może rozpocząć się od komentarza. Lektor powinien wyjaśnić wiernym jej istotę, znaczenie oraz podkreślić jej kluczowe elementy.
Po komentarzu rozpoczyna się procesja wejścia. W jej trakcie wykonuje się śpiew nawiązujący do antyfony:
Chlubimy się krzyżem naszego Pana Jezusa Chrystusa; * w nim jest nasze zbawienie, życie i zmartwychwstanie; * przez niego jesteśmy zbawieni i oswobodzeni.
Odpowiednie śpiewy na procesję wejścia to chociażby "W krzyżu cierpienie" lub "Krzyżu Chrystusa bądźże pochwalony".
Po rozpoczęciu następuje akt pokuty oraz hymn "Chwała na wysokości Bogu". Podczas śpiewu biją dzwony, a w wielu parafiach po jego zakończeniu milkną organy aż do Wigilii Paschalnej.
W dalszej części liturgii następuje kolekta, pierwsze czytanie, psalm, drugie czytanie, aklamacja przed Ewangelią oraz Ewangelia. Po niej kapłan głosi krótką homilię.
Po kazaniu następuje obmycie stóp dwunastu mężczyznom. Jedna z antyfon na tę część liturgii mówi:
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.
W czasie obmywania stóp wiernym, organista lub kantor powinien zaintonować śpiewy mówiące o miłości. Na uwagę zasługują przede wszystkim pieśni: "Ubi caritas", "Zobaczcie jak wielką miłość", "Przykazanie nowe daję Wam" oraz "Gdzie miłość wzajemna i dobroć".
Po obmyciu stóp następuje modlitwa powszechna. Nie odmawia się natomiast wyznania wiary. Dalej przechodzimy do przygotowania darów (obrzęd ten może być poprzedzony procesją z darami). Cała liturgia eucharystyczna, włącznie z procesją do komunii, przebiega w sposób tradycyjny, który znamy z codziennych Mszy Świętych. Na komunię należy wykonywać śpiewy eucharystyczne. Na uwielbienie zaś dobrze jest zachować Święte Milczenie.
Po komunii świętej, modlitwie oraz ogłoszeniach mogą mieć miejsce życzenia dla kapłanów, gdyż jest to również ich święto - pamiątka ustanowienia Eucharystii.
Po modlitwie po komunii świętej kapłan, stojąc przed ołtarzem, nakłada kadzidło do kadzielnicy, klęka i okadza Najświętszy Sakrament. Następnie otrzymuje welon, bierze puszkę i okrywa ją welonem. Najświętszy Sakrament jest przenoszony w procesji na wcześniej przygotowane miejsce przechowania. W czasie procesji śpiewa się pieśń "Sław języku tajemnicę" (bez dwóch ostatnich zwrotek. Dopiero po dojściu na miejsce i w czasie okadzenia śpiewa się "Przed tak wielkim Sakramentem", za który wierni mogą zyskać dar odpustu zupełnego.
Po chwili adoracji kapłan oraz posługujący przyklękają i w ciszy wracają do zakrystii. Na tym kończy się liturgia Wieczerzy Pańskiej.
©Jakub Brandt 2025